Alanım insan ve davranışı olmasına rağmen bazen öyle davranışlar görüyorum ki etrafımda, her defasında bilgilerimi tazelemek için yeniden kitaplara sarılıyorum ve üzerinde uzun zaman düşünmek zorunda kalıyorum..
Aslında beni geliştiriyor ve düşünce sınırlarımı genişletiyor bu davranışlar; doğal olarak kişiler.. Öğrenilecek fazla bir şey kalmadığı” dediğim durumlardan “Turgay hala senin öğrenecek daha çok şeyin var” dedirtiyor..
İnsan çok özel bir varlıktır. İnsan davranışlarında her zaman mantık aranmaz; çok zaman duygular ağır basabilir ve kişi kendini anlayamayacak, ne yaptığını bilemeyecek durumda olabilir; bu normaldir; yine de davranışlarda iki kere iki dört etmeyebilir bu da normaldir ama normallikler içinde insan dışında başka canlılarda göremeyeceğimiz öyle davranışlar var ki, bizlere “bir dakika” dedirtiyor..
Dâhilerin “delilikleri” veya delilerin “dâhilikleri” olabilir; bazen delilik yapmak, çılgınca davranmak normaldir. Her zaman mantıklı davranılmaz yaşamda; gerekte yoktur ama insan bazı “normal” şeyler bekliyor doğal olarak..
Bir antrenörün görevi takımını maçlara veya yarışlara iyi hazırlamakken neden sporcuların veya maçın önüne geçen davranışlar sergiler?.. Neden bazı sporcular sevinç gösterilerini hayvan davranışlarını taklit ederek gösterirler? Neden seyirciler hakemin doğru bir kararında hakemi yuhalar? Neden seyirciler rakip oyuncunun güzel bir hareketi sonrasında bundan zevk almak varken bu sporcuya kızarlar? Neden bazı iş insanları rakiplerinden daha iyi şeyler yapmak yerine onları küçümserler? Neden bir insan kendini yüceltmek için başkalarını küçültmek gereği duyar? Neden insan sağlığına zarar verdiği halde sigara içilir; sınırsız alkol kullanılır?.. Neden bazı insanlar avcılığın bir spor olduğunu düşünür? Neden bazı insanlar kendilerini bulmak ve gerçekleştirmek için dağcılık” yaparlar? Neden sevgi, umut, kendini keşfetmek için kalkıp ta uzak doğuya, Hindistan’a, Tibet’e gider? Burada mutlu olunamaz mı? İnsan burada da kendini keşfedemez mi?..
Sahi neden?..